reset size mute speaker contrast

Samen sterk: het belang van voedselbanken

In Leeuwarden Oost maken vrijwilligers vaak het verschil voor de gemeenschap. Zoals de vrijwilligers die zich inzetten door voedsel te verzamelen, sorteren en af te geven. Deze week, de week van de Voedselbanken, spraken wij met manager Jan Hubers en dag-coördinator Albert Bruynzeel van de Voedselbank. “Zet vooral Albert in het zonnetje, hij doet dit al elf jaar” zegt Jan Hubers bescheiden.


Ook Albert is zeer bescheiden als hij spreekt over zijn werkzaamheden. “Ik wil gewoon kunnen helpen. De mensen die hier komen moeten tenminste één keer in de twee weken boodschappen hebben. Persoonlijk zou ik willen dat ze hier wekelijks konden komen. Gewoon omdat ik weet dat ze het nodig hebben. Probeer je maar eens voor te stellen dat je moet ronkomen van veertig tot vijfenveertig euro per week. Voor een alleenstaande is dat al heel moeilijk, laat staan voor een gezin.”


Minder schaamte


Albert vervolgt; “Met een smalle beurs wordt gezond eten lastig. Wanneer een pak frikandellen goedkoper is dan groente en fruit, is een keuze snel gemaakt voor deze gezinnen.” Jan Hubers beaamt dat; “verse groenten en fruit zijn eigenlijk niet meer betaalbaar. Dat is toch gek? Iets gezonds inmiddels moeten zien als iets luxe?” Volgens Albert is de schaamte bij veel mensen gelukkig veel minder. “Dat komt doordat in onze huidige tijd iedereen tegen de stijgende prijzen aanloopt. Je kijkt er nu niet meer van op dat er mensen zijn die niet rond kunnen komen.”


Vrees voor het nieuwe jaar


Zowel Jan als Albert geven aan dat het aantal mensen dat gebruik maakt van de voedselbank schommelt. “Het verschilt qua aantal” zegt Albert. Hij vervolgt; “toen de prijzen van energie en goederen door de oorlog in Oekraïne omhoog schoten, werd het heel druk. Nu is het weer iets minder. Maar ik vrees voor het nieuwe jaar. Per 1 januari stopt het energieplafond. Dan weet ik wel zeker dat wij weer een toename zullen zien.”


Prijzenplafond

Albert en Jan begrijpen niet dat de overheid zich niet actiever bemoeit met de hoge prijzen. “Zelfs met veel korting op boodschappen redden veel mensen het niet. Als je het aan mij vraagt ligt hier een taak van de landelijke overheid. Die zou moeten ingrijpen door bijvoorbeeld een prijzenplafond in te stellen. En gewoon zoals bijvoorbeeld in Polen, 0% btw op groenten” zegt Jan.


Niets over datum

Soms moet de voedselbank ook zelf inkopen doen zegt Jan. “Dan komt er weinig van donateurs binnen. Denk aan zuivel. We hebben zo onze adressen om dit goedkoper te kunnen krijgen.” Albert hoort ook wel eens van goedbedoelde initiatieven van inwoners die producten halen voor mensen die wel wat boodschappen kunnen gebruiken. “Dat zijn vaak producten die snel over de datum zijn. Hierbij de Voedselbank controleren wij ook de datums van alle producten. Het is dus niet zo dat mensen die hier komen voedsel krijgen dat of al op of over het randje van uiterste datum zitten” weet Albert te vertellen.

Voldaan gevoel


Albert is erg blij dat hij iets voor mensen kan betekenen. “Dit werk zorgt voor een voldaan gevoel. Veel mensen die bij de voedselbanken komen, bedanken ons ook. Goed we moeten veel doen om het elke keer weer voor elkaar te krijgen. Maar het zijn vooral de donateurs die dit allemaal mogelijk maken. Zo is er een oude boer die langs collega’s gaat voor groenten en fruit. Dat is toch mooi die hulp?”